Playboy: Πώς ξεκίνησαν όλα θείε Χιού;

Για να γεννηθεί το Playboy χρειάστηκε δάνειο 2600$ και εμμονικό όραμα για την ηδονή και τη γυναικεία σάρκα που μόνο ο Χεφνερ θα μπορούσε να έχει.

Η ιστορία έρχεται να τον δικαιώσει όταν μόλις το 1953, εκεί που ήταν έτοιμος να εκδώσει ένα παιδικό περιοδικό, η άρνηση μιας μικρής αύξησης από το εμπορικό τμήμα του Esquire στο οποίο εργαζόταν, του δίνει τη δημιουργική κλωτσιά του δικού περιοδικού.

Η πρώτη σκέψη ήταν να ονομάσει το περιοδικό Stag Party και να χρησιμοποιήσει ένα ελάφι σε ένα σμόκιν, ως σήμα. Πέντε εβδομάδες πριν κυκλοφορήσει, ένας δικηγόρος του τον απέτρεψε από το συγκεκριμένο όνομα, αφού υπήρχε ήδη ένα περιοδικό με το όνομα Stag.

«Είχα αρχίσει να έχω δεύτερες σκέψεις σχετικά με το όνομα έτσι κι αλλιώς», θα εκμυστηρευτεί ο Χιου Χέφνερ. Μάζεψε τους φίλους του και έκανε μια λίστα με ονόματα. Η μητέρα ενός καλού του φίλου είχε δουλέψει για κάποιο διάστημα, σε μια μικρή -αποτυχημένη εταιρεία αυτοκινήτων με το όνομα Playboy.

«Η σύζυγός μου σκέφτηκε ότι αυτό το όνομα δεν ήταν και πολύ κατάλληλο, αφού σχετίζονταν περισσότερο με τα 20s. Εγώ πάλι πίστεψα πως αυτό το όνομα ήταν ό,τι καλύτερο και θα μπορούσε να γίνει brand πολύ σύντομα».

Η γυναίκα που θα φιλοξενούνταν κάθε μήνα στο περιοδικό θα ονομαζόταν "Sweetheart" του μήνα, ωστόσο αυτό δεν κράτησε για πολύ, καθώς με το όνομα Playboy, του πήγαινε περισσότερο το "Playmate" του μήνα. Αυτό που έμενε να αλλάξει ήταν το λογότυπο. «Η ιδέα να χρησιμοποιήσουμε ένα κουνέλι σε ένα σμόκιν φαινόταν παιχνιδιάρικη, διασκεδαστική, σέξι και σοφιστικέ. Βάλαμε τελικά το κουνέλι στο δεύτερο εξώφυλλο μας. Αυτό θα ήταν το σύμβολό μας και για όλη τη διάρκεια της ζωής του Playboy. Το κουνέλι βρίσκεται πάντοτε σε κάποια μορφή στο εξώφυλλο του περιοδικού. Μερικές φορές είναι κρυμμένο, κάποιες άλλες είναι ένα μικρό σημάδι ομορφιάς, μια αντανάκλαση στο μάτι ενός κοριτσιού, ή στον κόμπο ενός μπικίνι. Το σύμβολο έγινε παγκοσμίως διάσημο πολύ γρήγορα», θα αποκαλύψει ο Χιου Χέφνερ.

«Για το πρώτο τεύχος ήθελα να κάνω κάτι εντυπωσιακό. Έτσι σκέφτηκα να κάνω μια γυμνή εικονογράφηση, η οποία θα ήταν εμφανής με 3-D γυαλιά. Η ιδέα ήταν τέλεια, αλλά τα γυαλιά πολύ ακριβά. Την ίδια στιγμή ανακάλυψα ότι το γυμνό ημερολόγιο της Μέριλιν Μονρόε - που όλοι είχαν ακούσει αλλά κανείς δεν είχε δει - ανήκε στην εταιρεία ημερολογίων John Baumgarth λίγο έξω από το Σικάγο. Αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου. Πήγα, μίλησα στον John Baumgarth και έφυγα από εκεί με τα δικαιώματα, μόλις για 500 δολάρια», είπε ο Χιου Χέφνερ.