Το μοναδικό σύμπτωμα που «προδίδει» αμέσως την κατάθλιψη

Η κατάθλιψη έχει εξελιχθεί σε μάστιγα της εποχής ταλαιπωρώντας ποσοστό που αγγίζει το 10% του συνολικού πληθυσμού. Πώς θα σας φαινόταν, όμως, αν μαθαίνατε ότι σε αυτό το ποσοστό συμπεριλαμβάνονται και ασθενείς που δεν έχουν καν συνειδητοποιήσει ότι πάσχουν από κατάθλιψη; 

Επιστημονικές έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως ένας στους 10 ανθρώπους έρχεται αντιμέτωπος με την κατάθλιψη κάποια στιγμή στη ζωή του. Πολλοί εξ’ αυτών δεν το γνωρίζουν καν, γεγονός που δεν τους δίνει τη δυνατότητα να ζητήσουν βοήθεια και να βγουν από το συναισθηματικό αδιέξοδο που βιώνουν. Διότι η κατάθλιψη αυτό ακριβώς είναι: Ένα συναισθηματικό αδιέξοδο το οποίο πλημμυρίζει τον ασθενή με αισθήματα απέραντης θλίψης και απελπισίας, τα οποία με τη σειρά τους γίνονται συνήθεια και ακολουθούν το «θύμα» τους σε κάθε του βήμα. 

Στην κατάθλιψη δεν υπάρχει ίχνος χαράς. Μόνο θλίψης, μόνιμης μελαγχολίας και άρνησης για έξοδο από αυτή την κατάσταση. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά μπερδεύουμε την στεναχώρια και την απογοήτευση με την «ασθένεια της εποχής».

Πολλοί καταθλιπτικοί –το 50% του συνόλου περίπου- υποστηρίζουν πως απλά περνούν μια κακή ψυχολογικά περίοδο, η οποία θα περάσει με τον καιρό. Αποτέλεσμα; Δεν μπορούν να βοηθηθούν, με το 10% των περιπτώσεων ανθρώπων με κατάθλιψη να οδηγείται τελικά στην αυτοκτονία.

Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας πως υπάρχει ένας αποτελεσματικός τρόπος να καταλάβουμε αν κάποιος πάσχει από κατάθλιψη. Μπορούμε ακόμα να καταλάβουμε αν κι εμείς οι ίδιοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον εφιάλτη αυτόν. 

Ποιος είναι ο τρόπος αυτός; Η «μελέτη» των συναισθημάτων. 

Ο καταθλιπτικός δεν είναι απλά στεναχωρημένος. Είναι απελπισμένος. Και η απελπισία του αυτή δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια ούτε από αυτόν τον ίδιο.  Εδώ βρίσκεται και το μυστικό σύμφωνα με τους ειδικούς:  Ο καταθλιπτικός δεν μπορεί να εκφράσει με λόγια τι ακριβώς αισθάνεται. Ρωτώντας τον θα σου απαντήσει συχνά «δεν νιώθω τίποτα» η «δεν ξέρω τι αισθάνομαι». 

Οι ασθενείς δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν τα αισθήματα λύπης και απογοήτευσης από αυτά του θυμού και της ενοχής. Ούτε οι ίδιοι δεν μπορούν να περιγράψουν τι νιώθουν. Παρουσιάζουν δε την τάση να μην μπορούν να αναγνωρίζουν και να ανταποκριθούν στο ενδιαφέρον και τη στοργή των γύρω τους, ακόμα και σε οποιαδήποτε κίνηση που θα μπορούσε να εκφράζει οικειότητα. 

Είναι και θέλουν να εξακολουθήσουν να είναι μόνοι τους. 

Σου θυμίζουν κάτι όλα αυτά; 

Οι ειδικοί είναι κατηγορηματικοί: Υπάρχει τρόπος να ξεχωρίσεις τον καταθλιπτικό από κάποιον που βιώνει έντονα συναισθήματα στεναχώριας, αρκεί να «μελετήσεις» τα λόγια, τις κινήσεις και τον τρόπο που εκφράζει –ή που δεν μπορεί να εκφράσει- όσα νιώθει.