Γονείς στο γήπεδο... τι δεν πρέπει να κάνεις
Aug 03, 2017
Όλοι τους έχουμε δει, όλοι τους έχουμε χλευάσει αλλά και όλοι τους έχουμε μοιάσει κάποια στιγμή. Αναφέρομαι στους γονείς προπονητές/διαιτητές/καθοδηγητές της εξέδρας. Ναι αυτοί που βρίζουν συνεχώς κάποιον… θες να είναι ο προπονητής, οι συμπαίκτες, το ίδιο τους το παιδί, ο διαιτητής του αγώνα;
Για να μην τους μοιάζουμε και για να μην κάνουμε κακό στο παιδί μας, την επόμενη φορά που θα μας έρθει η παρόρμηση να ανακατευτούμε στα αθλητικά δρώμενα του παιδιού μας ας σκεφτούμε τα ακόλουθα:
1. Θυμηθείτε ότι πρόκειται για διασκέδαση. Δεν υπάρχουν επαγγελματικά συμβόλαια ή κέρδος από την όποια νίκη. Είναι μια διαδικασία εκμάθησης για το παιδί και διασκέδασης συνάμα στην οποία πρέπει να συμμετέχουμε ως απλοί θεάτες και μόνον να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας στο σπίτι.
2. Για σκέψου πόσες πιθανότητες υπάρχουν το παιδί σου να γίνει ο επόμενος Μέσι; Σκέψου λογικά και σταμάτα να συμπεριφέρεσαι σαν να είναι γεννημένος για την Μπαρσελόνα ή το NBA…Εχεις σκεφτεί ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να τα αποθαρρύνεις από το να αθλούνται;
3. Μην τσακώνεσαι με άλλους γονείς στην εξέδρα ή με τον διαιτητή. Δίνεις κακό παράδειγμα στο παιδί σου… τόσο απλά!
4. Ο προπονήτης ξέρει – ή θα έπρεπε να ξέρει τουλάχιστον – καλύτερα. Άστον να κάνει τη δουλειά του.
5. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ… Έαν έχεις τέτοια απωθημένα βγάλτα αλλού. Στην εξέδρα στον αγώνα του παιδιού σου δεν υπάρχει λόγος να ουρλιάζεις. Τον ντροπιάζεις. Και εάν δεν σε πείθω εγώ, τότε διάβασε την επιστολή του μικρού προς τον πατέρα του εδώ.
6. Μετά τον αγώνα ή την προπόνηση άφησε το παιδί σου να μιλήσει – εάν θέλει – και μην αρχίζεις την ανάλυση…
7. Η ενθάρρυνση είναι απαραίτητη, η κριτική απαγορευτική.
8. Εάν το παιδί δεν θέλει να αθλείται μην το πιέζεις. Άστο να ζήσει το δικό του όνειρο και όχι το δικό σου… Μίλησε μαζί του για το τι του αρέσει να κάνει. Μπορεί να είναι άλλο άθλημα ή κάτι πιο καλλιτεχνικό.
