«Η ζωή μου με τον Γιάννη»: H σελίδα μίας μητέρας στο FΒ για τον ενήλικα αυτιστικό γιο της

Πρόκειται για ακόμα μία ηρωίδα μαμά, που δεν το βάζει κάτω και πολεμάει κάθε μέρα για το παιδί της. 

Όμως η Λένα Στυλιανού, ίσως είναι λίγο παραπάνω σπουδαία από τις υπόλοιπες, γιατί δεν φροντίζει μόνο το δικό της παιδί, αλλά με τη σελίδα που έχει φτιάξει στο Facebook βοηθά στην ορατότητα ανθρώπων που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες οι δικοί τους τους έκρυβαν και μαθαίνει τον κόσμο να ζει με την αναπηρία κι όχι να την αποφεύγει.

Η Λένα Στυλιανού, Πρόεδρος της Εταιρίας Σπαστικών Βορείου Ελλάδος, στη σελίδα που έχει δημιουργήσει στο Facebook «Η ζωή με το Γιάννη» μας παρουσιάζει την καθημερινότητά τους, μέσα από αφηγήσεις, φωτογραφίες και βίντεο που συγκινούν και δίνουν δύναμη και αισιοδοξία σε όλους εκείνους τους γονείς που δίνουν τον δικό τους αγώνα.

Πρόσφατα, έλαβε ένα σχόλιο στον τοίχο της από μια κυρία που τόνισε ότι δεν ακολουθεί τη σελίδα, αλλά ότι έχει μείνει άφωνη και ρωτούσε για ποιό λόγο εκθέτει τόσο πολύ τον Γιάννη.   Η απάντηση της κυρίας Λένας ήταν υποδειγματική:
  
«Πέρυσι ο Γιάννης, ο οποίος έχει βαρύ αυτισμό με βαριά νοητική υστέρηση άνω του 80% αναπηρία, έκλεισε τα 18. Ενηλικιώθηκε δηλαδή. Για 18 χρόνια έκλαιγα στα γενέθλια του. Έστελνα την τούρτα στο σχολείο και περίμενα να περάσει η μέρα. Του Γιάννη έτσι κι αλλιώς καρφί δεν του καιγόταν. Ούτε καταλάβαινε ούτε έτρωγε από την τούρτα, ούτε ήθελε να τραγουδάμε. Αποφάσισα λοιπόν ν´αλλάξω εγώ. Να μην κλαίω πια αλλά να γιορτάζω κάθε μέρα μαζί του. Πήγα και αγόρασα την πιο ακριβή τούρτα, με τον Τόμας το τρενάκι που αγαπάει, την άφησα στην τραπεζαρία μία ολόκληρη μέρα με τον Γιάννη να την κοιτά από μακριά. Προς το βράδυ πήγε και κάθισε μπροστά της και την κατέστρεψε σαν πλαστελίνη. Τον άφησα. Τούρτα του ήταν. Από εκείνη τη μέρα προσπαθώ να μην κλαίω τόσο...

Έτρεξα τον μαραθώνιο του Βερολίνου ως πρέσβειρα του ιδρύματος ΙΠΑΠ Η Θεοτόκος όπου βοηθάει παιδιά κ ενήλικες αυτιστικούς μέσω των εργαστηρίων τους να βρουν εργασία σ´ένα τόπο που κάτι τέτοιο το λες κ επιστημονική φαντασία. Και τον Νοέμβριο θα τρέξω το μαραθώνιο της Νέας Υόρκης για τον παγκόσμιο οργανισμό ενημέρωσης και έρευνας για τον αυτισμό OAR RUN FOR AUTISM.

«Και έφτιαξα αυτή τη σελίδα για να δείτε πως είναι η ζωή ενός αυτιστικού ανθρώπου. Γιατί πολλοί ακόμα με ρωτάνε τι είναι αυτισμός. Γιατί ζούμε σε μια χώρα που "κοιτάμε"την αναπηρία και δεν έχουμε μάθει να ζούμε με αυτή σαν κάτι το φυσιολογικό. Άλλος γεννιέται με δύο χέρια άλλος όχι, άλλος με δυο πόδια άλλος είναι σε καροτσάκι, άλλος βλέπει άλλος όχι κλπ. Στις άλλες χώρες οι ΑΜΕΑ κυκλοφορούν ανάμεσα μας στην Ελλάδα όχι. Εδώ μας κόβουν τις θεραπείες, τα επιδόματα.. Η αναπηρία δεν πρέπει να κρύβεται. Δεν κολλάει.

Για όλα αυτά γράφω για τον Γιάννη και θα συνεχίσω. Δεν εκθέτω κανένα. Όποιος θέλει δεν την ακολουθεί απλά. Έχω πάρει τόσα χιλιάδες μηνύματα αγάπης και σας ευχαριστώ όλους.»