"Εσύ τι φορούσες;": Μια ευθύνη που δεν πρέπει να πάρει καμία γυναίκα

“Σεξουαλική κακοποίηση”.

Δύο λέξεις.

Μία έννοια… δυνατή, πολύ δυνατή.

Είτε για τα συναισθήματα, είτε για τις σκέψεις, είτε για τους φόβους που προκαλεί σε κάθε γυναίκα. 

Οι περισσότερες από αυτές που έχουν πέσει θύματα βιασμού, συχνά καταλήγουν δακτυλοδεικτούμενες. 
«Μήπως το “επεδίωξες” με κάποιον τρόπο;» 

«Μήπως ήσουν προκλητική;»

«Τι ακριβώς φορούσες;» 

Είναι μερικές από τις ερωτήσεις που τους απευθύνουν όσοι αναλαμβάνουν να διελευκάνουν παρόμοιες υποθέσεις.

Είναι ερωτήσεις που έχουν ακουστεί ακόμη και σε δικαστικές αίθουσες.

Είναι ερωτήσεις που ενδεχομένως τίθενται από συγγενικά και φιλικά πρόσωπα, στην προσπάθεια «να ξορκίσουν» το κακό.

Η απάντηση λοιπόν, έρχεται από μία δημιουργική έκθεση την οποία ανέλαβε να διοργανώσει το πανεπιστήμιο του Κάνσας -ύστερα από πρωτοβουλία του Jen Brockman, διευθυντή του Κέντρου Πρόληψης και Εκπαίδευσης Σεξουαλικής Προσβολής του πανεπιστημίου και της Mary A. Wyandt-Hiebert, Υπεύθυνη Ενημέρωσης και Πρόληψης του πανεπιστημίου του Αρκάνσας- και η οποία έχει τίτλο «Εσύ τι φορούσες;».

Περιλαμβάνει 18 ιστορίες σεξουαλικής κακοποίησης, στις οποίες πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν τα ρούχα που φορούσε κάθε θύμα τη στιγμή της επίθεσης. Ανάμεσα τους ένα μπικίνι, ένα κίτρινο παιδικό πουκάμισο, ένα κόκκινο φόρεμα, ένα τζιν και αρκετά άλλα.

Πρόκειται δηλαδή για ρούχα παρόμοια με αυτά που κάθε γυναίκα έχει στη ντουλάπα της.

Σκοπός, να αντιληφθούμε πόσο ατυχής μπορεί να είναι ο συσχετισμός ενδυμασίας και πράξης, ενώ κύριος στόχος είναι να προωθήσει την ευαισθητοποίηση σχετικά με το θέμα της σεξουαλικής βίας και να καταπολεμήσει την κατηγοριοποίηση των θυμάτων.

Το θύμα σεξουαλικής επίθεσης είναι το θύμα και όχι ο θύτης. Το στίγμα δεν πρέπει να ακολουθεί εκείνη, μα τον βιαστή, θέσεις ξεκάθαρα διατυπωμένες σε κοινωνίες που μετατοπίζουν το κίνητρο, το πρόβλημα και τις αιτίες στη λάθος πλευρά.